Izučavanje ovog predmeta ima za cilj da pruži studentima uvid u sve bitne etape razvoja Modernosti (modernity), epohe koja je od XV veka pa do današnjih dana uobličila sve vrednosti i institucije zapadne civilizacije. To znači izučavanje korena zapadnih vrednosti u začetcima racionalnog mišljenja grčke filozofije, rimske države, posebno rimskog prava i najzad hrišćanstva. Kraj “hrišćanskog srednjeg veka” se poklapa sa periodom renesanse, povratkom racionalnom mišljenju i izgradnjom modernih evropskih nacija i država. Razvoj društvene misli (Lok, Hjum…) i nastanak ekonomske nauke (Smit, Rikardo…) postavili su temelje nastanku građanskog društva i zajedno sa naglim razvojem nauke i tehničkih otkrića trasirali put novom proizvodnom poduhvatu- industrijalizmu. Tako su nastajale i “nove vrednosti” modernog doba kao što su demokratija, tržišna ekonomija, konkurencija, hijerarhija, kompetencija, ljudska prava, individualizam, sloboda itd.

Raspadom hrišćanske slike sveta, prazan prostor u formiranju smisla i pogleda na svet pružile su ideologije liberalizma, socijalizma, fašizma, konzervativizma itd. Period XX veka je ispunjen borbom ovih ideologija. Padom “Berlinskog zida” i globalizacijom vrednosti utemeljenih na tlu Evrope otvorili su se novi izazovi i mogućnosti razvoja post-modernog sveta.